ارزش وقت

وقت تنها چیزیه که نمی تونی با هیچ دلار و دیناری بخری یا به گذشته رجوع کنی

خلاصه بگم بعضی وقتا ، واس بعضی موضوعات که وقت میزارم و نتیجه ی خوبی ازش نمی گیرم خیلی عصبی میشم. و به زمین و زمان بد و بیراه میگم

نمونه اش بعضی از فیلما هستش که حتی یه ثانیه ارزش نگا کردن نداره و حتی هیچ نکته ظریفی نمی تونی ازش استخراج کنی

دیروز با اجازتون همراه با داداشی و آبجی خانوم رفتیم سینما، واس فیلم "رسوایی" 

شاید اگه من جای کارگردان و نویسنده اش بودم کمی آب و تاب و روغش رو زیاد میکردم. جای بعضی مباحث خالی بود

فیلم در عین حال ، قشنگ بود

فقط عشق جعفر، حالمو زد

چن تا جملات بود که خیلی تاثیر گذار بود

1. افسانه در پاسخ به جفری که گفته بود میخام مردت باشم، گفت: من مرد میخام نه نر خر

2. افسانه و حاج یوسف در سکانسی که به افسانه پیشنهاد داد که به جای سفته و چک و بدهی های باباش باهاش عروسی کنه گفت: دائمی یا موقت؟ زن واس شما عین سیم کارت اعتباری و دائمیه. یه دونه دائمی دارید و 100 تا اعتباری

3. هر چی سنگه ، زیر پای لنگه

4. حضرت مولانا میفرماید:

چشم تو خواب می‌رود یا که تو ناز می‌کنی چشم تو خواب می‌رود یا که تو ناز می‌کنی نی به خدا که از دغل چشم فراز می‌کنی چشم ببسته‌ای که تا خواب کنی حریف را چونک بخفت بر زرش دست دراز می‌کنی سلسله‌ای گشاده‌ای دام ابد نهاده‌ای بند کی سخت می‌کنی بند کی باز می‌کنی عاشق بی‌گناه را بهر ثواب می‌کشی بر سر گور کشتگان بانگ نماز می‌کنی گه به مثال ساقیان عقل ز مغز می‌بری گه به مثال مطربان نغنغه ساز می‌کنی طبل فراق می‌زنی نای عراق می‌زنی پرده بوسلیک را جفت حجاز می‌کنی جان و دل فقیر را خسته دل اسیر را از صدقات حسن خود گنج نیاز می‌کنی پرده چرخ می‌دری جلوه ملک می‌کنی تاج شهان همی‌بری ملک ایاز می‌کنی عشق منی و عشق را صورت شکل کی بود اینک به صورتی شدی این به مجاز می‌کنی گنج بلا نهایتی سکه کجاست گنج را صورت سکه گر کنی آن پی گاز می‌کنی غرق غنا شو و خمش شرم بدار چند چند در کنف غنای او ناله آز می‌کنی