بعضی اسارتها بهتر از آزادیه

آخه کی گفته رئیسمون آدم بدیه؟؟؟؟؟؟

حرکت امروزش واقعا درس فداکاری و شجاعت بود. اصلا به اُبهتش نمیاد که اینقد مهربون باشه ولی خوشبختانه هستش

داشتم سیستم همکارمون رو درست میکردم که یهو گوشیش زنگ خورد و از اتاق خارج شد، بعد رئیسمون اومد و در مورد ارزش افزوده ازم سوال پرسید. همین جوری که مشغول حرف زدن بودیم یهویی همکارمون با جیغ وارد اتاق شد و گفت یه سگی رو دار زدن و داره دست و پا میزنه و هنوز زنده است

رئیسمون بدون معطلی با کفشای نو و تازه ای که داشت از حیاط پشتی شرکت خارج شد.

شرکت ما حالت ویلایی داره و رو تپه ای بلند هستش. بیچاره رئیسمون با اون کفشای نو چنان از تپه ی خاکی پایین رفت و بدو بدو خودشو به سگ رسوند بعد طناب دور گردنشو برید و از دست طناب خلاصش کرد . از این حرکتش بسیار خرسند شدم

ولی متاسفانه دیر شده بود و نتونست که نجاتش بده و سگ بیچاره جان به جان آفرین تسلیم شد.

تو اون موقع رئیسمون دنبال چاره ای بود که شاید دوباره احیاش کنه و نجاتش بده. حتی بهش شوک داد و محکم به قلبش زد که دوباره زنده بشه ولی نشد که نشد.

خیلی ناراحت شد و به صاحبش خبر داد. 

ما که از دور شاهد ماجرا بودیم . دیدیم که صاحبش محکم زد تو سرش و سگ بیچارشو بغل کرد.

هیچی دیگه رئیس مهربون ما با ناراحتی به شرکت برگشت و ماجرا رو اینجوری بیان کرد که چند روز پیش این سگ بی طاقت میشه و میخاسته فرار کنه (البته فرار که نه، دنبال چیزی بوده ) بنابراین صاحبش اونو با طناب بسته و اینم میخاسته از رو دیوار بپره که پاش به سیم خاردار رو دیوار گیر میکنه و هول میشه و پرت میشه پایین ، بنابراین هر چی دست و پا زده نتونسته که خودشو خلاص کنه.

مردم هم فک میکردن که سگه داره بازی میکنه و رو دیوار میپره

نمی دونم چرا سگه دنبال فرار بوده تا حالا کسی پی به عمل فرارش نبره. شاید عاشق سگ همسایمون شده و به بهانه فرار می اومده که ببنتش.خلاصه اسارتی که اون سگ داشت بهتر ازون آزادی بود که باعث مرگش شد

حالا دیگه هیچوقت سگ همسایمون رو نمی بینیه