بلیط سینمای روز سه شنبه

غیر از امسال آخرین باری که رفتیم سینما، برمیگرده به وقتی که دبیرستانی بودم و آخرین فیلمی که از سینما دیدیم، همون "رز زرد" بود که از طرف مدرسه رفتیم. اگه درست گفته باشم اون موقع بلیط ، نهایتاً 500تومن بود

دیگه سینما رفتن یه طلسمی شده بود که بیا و ببین

تا اینکه امسال تو یکی از ماههای خوب و شکوفه ای خدا به همراه برادر و خواهر گلمون رفتیم سینما (فیلم حوض نقاشی و رسوایی) و وقتی گفت بلیط 3000تومن، چشام 0 0 شد. اخه بلیط سینما ، تو دیگه چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تا اینکه گذشت و گذشت و بازم دیروز تصمیم گرفتیم که بریم سینما، اینبار گفتم چقد تقدیم کنم(فقط منو آجیم)، گفت 3000تومن. گفتم دو نفریم. گفت بله 3000تومن. گفتم ینی 6000تومن میشه؟ خانومه یه جوری نگام کرد که...

منم فرصت ندادم که نگاهش بیشتر بشه و گفتم مگه بلیط ارزون شده (تو دلم گفتم مسئولین چقد خوب رسیدگی میکنن اونم به حرفی که اینسان تو دل خودش بزنه) گفت نه روزای سه شنبه بلیط سینما ، قیمتش نصفه.

هیچی دیگه از ذوق مرگی نپرسیدم ببینم چرا بهای بلیط روزای سه شنبه نصف میشه.

بگذریم و بریم و تعریف کنم که فیلم " هیس، دخترها فریاد نمی زنند" یه فیلم تقریباً خوبی بود که بعضی سکانسش اشکمو درآورد.البته طناز جان یه ذره بهتر نقش آفرینی کردن ولی نمی دونم شهاب و مریلا پیش خودشون چی فک کردن. مریلا به عنوان یه وکیل خیلی افتضاح نقش بازی میکرد. به نظرم نیما صفایی به عنوان شوهر طناز بیشتر درگیر ماجرا بود. روابط بین افراد خیلی مچ نبود ولی محتوای فیلم و مفهومش همه اینا رو کمرنگ میکرد. من زیاد تعریف نمیکنم چون دوس دارم که خودتون ببینید که هیجان کار حفظ بشه

-------------------------

بیشتر در مورد محتوای فیلم:

منبع