فرمت شدم

به فاصله یه تار مو بود که کور بشم  و حافظمو از دست بدم

اون از دیروز، اینم از امروز

دیروز نمی دونم چطور اتفاق افتاد و چی شد. چشام واس یه لحظه سیاه شد البته یه ذره دید داشتم. دقیقا شبیه وقتیه که چند ساعت جلو افتاب باشی و وقتی میری یه جای کم نور تر چشما سیاهی میره. 

دروغه اگه بگم نترسیدم. خلاصه یه دیقه چشامو بستم و پشت سر هم چند تا پلک زدم و بازم چشامو بستم. فکرای مسخره ای به ذهنم رسید و حتی به عصای سفید هم فکر کردم.

به خونه رسیدم و مستقیم رفتم دراز کشیدم و نهار رو هم فراموش کردم. بعد که بیدار شدم حالم به طور مسخره ای بهتر شد بعد از کلی استرس و این داستانا

امروز هم میخاستم وب رو چک کنم که کامنت ها رو جواب دادم، واس یه لحظه همه چی یادم رفت اصلا نمی دونستم که میخاستم چیکار کنم. خیلی به مغزم فشار اوردم تا اینکه یادم اومد که چه خبره. وقتی که رمز و یوزر میخاستم وارد کنم دیگه هنگ کردم که یوزر و پسورد چی بود ولی انگار نه انگار چیزی به ذهنم نرسید. انقد به خودم بد و بیراه گفتم که نگو

اخه چرا همش بلا سرم من میاد، من که هنوز جوونم 

اینطوری شد بعد از کلی تقلا و تلاش ینی بعد نیم ساعت کامل، تونستم که موفق بشم و یوزر و پسورد رو وارد کنم

خدایا لطفا یه هفته بیخیال ما باش. به جوونیم رحم کن به شوور نداشتم رحم کن. به 2تا دختر نداشتم رحم کن