خبر یهویی

دیروز که پنج شنبه 92/7/11 بودش و ما طبق معمول مشغول کار و برنامه ی روزانه بودیم یهویی رانندمون اومد تو اتاق و گفت:

راننده: حلال کنید این چن مدت اگه ناراحتتون کردم یا بی ادبی و ناملایماتی مرتکب شدم به بزرگی خودتون ببخشید

من: 

همکار بغل دستی: وااا چی شده؟ خیره ان شالا کجا میخای بری؟

راننده: هیچ جا !!! مگه نشنیدین که قرار شرکت تعدیل نیرو کنه و همه رو بفرسته و شرکت فعلا تعطیل بشه؟

من: نه، باید از کجا میشنیدیم؟ حتما شوخی میکنی

راننده: نه باور کنید که جدیه و قراره از اول ماه جدید عذر همه رو بخوان

من: اخه من جوونم چرا با قلب یه جوون بازی میکنید. 

اون همکار اون طرفی تر: منم می دونستم ولی نخواستم که از زبون من بشنوید تازه گفتن که تا شهریور لیست بیمه رو میفرستن واس ماه مهر دیگه از بیمه خبری نیس

من: والا بی انصافیه. چرا هر چی سنگه واس پای لنگه

و اینجوری شد که بغضم گرفت و دوس داشتم که تو افق محو بشم ولی متاسفانه افقی نبود.

الان حالم گرفته هستش