منو خودم تنها در خانه

خیلی جالبه خیلی مدت میشه که به تنهایی عادت کردم و هر از چند گاهی تو خونه تنها میشم

خانواده ازونجایی که یه تعطیلی پیش بیاد فورا بار و اذوقه سفر رو جم میکنن و میرن به یه سمتی دیگه

ولی قبلش مامان مهربونم یه قابلمه بزرگ دلمه میزاره که وقتایی که دیر از سر کار برمیگردم بتونم گرم کنم و بخورم

منم ازونجایی که کارا فرصت مسواک زدن هم بهم نمیده، بازم تنها شدم و امروز سومین روزش هستش

شب اولش که برام خیلی سخت تموم شد. اولوشو بگم که عصر باشه، تلویزیون رو نگا میکردم که یهویییییی تلفن خودمون زنگ خورد.

+ الو بله

- شما...

+ بله

- خونتون ...

+ میشه لطفا بهش ...

- آخه دسترسی به ... ندارم میشه ادرستون رو کامل بگید

+ لطفا بیاریدش تو کوچه فلان...

و من سراسیمه به حیاط دویدم که ... نشه . ماشین پیکانی اومد تو کوچمون و ...

خلاصه تموم شد . در حالی که ترس وجودمو گرفته بود ولی بازم فیلم نگا میکردم . حالا دیگه شب شد و اتفاقات اون روز ، جلو چشام سریع رد میشد اگه راستشو بگم احساس امنیت نداشتم هر لحظه میترسیدم که بیاد بالا سرم و خفم کنه. هزار قل هو اله احد و الحمد خوندم و خوندم تا از ترس خوابم برد (بعضیا از ترس خوابشون نمیبره ولی من برعکس)

امروز صبح سر قابلمه رو بلند کردم . دیدم کلی دلمه مونده و منم ازینکه 3شبانه روز فقط دلمه میخوردم حالم بهم میخورد بنابراین تصمیم گرفتم که نصف دلمه رو بفرستم خونه آجیم اینا و همین کارو هم کردم

بچه های شلوغی داره با وجودیکه 2سالشون هم نشده ولی خواهرمو عاصی کردن.

همین که اومدم خونه و تلویزیون رو روشن کردم ینی چیزی حدود نیم ساعت بعد، خواهرم با حالت گریه تل زد و گفت چرا بعضی وقتا تل نمی زنی که زنده ای یا مرده؟!!! منم گفتم: خواهر جان من که الان اونجا بودم و اینطور توضیح داد که رفته لباسهای بچه ها رو بزاره تو کهنه شویی حموم که بچه های وروجکش در رو از پشت بستن و نیم ساعت تموم گریه کردم و قسم و قرآن شون دادم که در رو باز کنن و بیام بیرون

میگفت ترسم این بود که نکنه در کوچه رو باز کنن و برن بیرون

خدایی به خیر گذشت

ولی در کل شب دوم و سوم خوبی داشتم حالا امشب و فرداشب هم ایشالا به خیر بگذره