ستاره خاموش

اصلا یه چیز بگم و خلاص، و اونم اینه که خر ما از کُره گی دم نداشت. 

واضح تر بگم و اونیم اینکه شانس نداریم

دیروز با اصرار آبجی نسه رفتیم پیش افی که طالع نحس ما رو رصد کنه.

اسم منو و بعد مامی رو گفتم و همون اول بسم اله گفت دخترم ستاره ت خاموششه و این ینی برم واس خودم کفن سفید بگیرم و منتظر آق عزرائیل بمونم.

گفت 87سال عمر میکنم و برام موفقیت کاری افتاده ولی اسمی از شوور موهر نیاورد.

اول کارای طالعمون بود که گفت بیا برات فال بخت گشایی بدم. و این احتمال داره با کسی مثل خودت ازدواج کنی، از دنیای خودت. ولی بگما باهاش خوشبخت میشی و خیلیم دوست داره و دوسش خواهی داشت.

می تونه دست نداشته باشه، پا نداشته باشه، چشم نداشته باشه و... نزاشتم حرفش تموم شه و گفتم آغا میخام ستارم خاموشش خاموش باشه، نمیخام بابای بچه ام مشکلی داشته باشه.

از دیروز حرفاش بدجوری مخمو سوهان میده. 

من ، بیچاره،  با یک ستاره ی خاموش ...